خیار پی اس ۵۴۷ (PS 547) یک رقم هیبریدی از خیار است که در کشاورزی به دلیل عملکرد بالا و مقاومت به بیماری‌ها محبوبیت زیادی دارد. این نوع خیار برای کشت در فضای باز یا گلخانه‌ها طراحی شده است. دراین مقاله ویژگیهای این خیار،مناطقی که این خیار کشت می شود و آفات آن بررسی شده است.
ویژگیهای خیار :
- عملکرد بالا: این رقم خیار معمولاً محصول‌دهی بسیار خوبی دارد و برای کشاورزان اقتصادی است.
- مقاومت به بیماری‌ها: مقاومت نسبی به بیماریهای قارچی و ویروسی رایج در خیار، از جمله سفیدک سطحی و ویروس موزائیک خیار.
- شکل ظاهری: خیارهایی با اندازه متوسط تا بلند، پوست سبز تیره، و سطحی صاف یا با تیغ‌های کوچک.
- بافت و طعم: گوشت ترد و خوش‌طعم، بدون تلخی.
- کشت آسان: مناسب برای انواع شرایط آب و هوایی و قابل کاشت در دوره‌های مختلف سال.
شرایط کشت:
– دما: خیار در دمای گرم و محیط‌های با نور کافی بهترین رشد را دارد.
– آبیاری: نیاز به آبیاری منظم دارد، اما خاک باید زهکشی خوبی داشته باشد تا از جمع شدن آب جلوگیری شود.
– خاک: خاک غنی از مواد آلی و با pH بین 6 تا 7 مناسب است.
این رقم معمولاً برای بازارهای داخلی و صادراتی مناسب است، چرا که ماندگاری خوبی پس از برداشت دارد.
مناطقی که این رقم خیارکشت می‌شود:
خیار پی اس ۵۴۷ به دلیل سازگاری بالای خود، در مناطق مختلف قابل کشت است. با این حال، معمولاً در گلخانه‌ها کشت می‌شود، زیرا شرایط محیطی گلخانه برای رشد این نوع خیار بهینه‌تر است و باعث می‌شود عملکرد و کیفیت محصول افزایش یابد.
- مناطق گلخانه‌ای ایران:
– استان‌های دارای گلخانه‌های پیشرفته مانند کرمان، یزد، اصفهان، خوزستان، هرمزگان، البرز، تهران و آذربایجان شرقی.
– این مناطق به دلیل داشتن فناوری گلخانه‌ای و شرایط مناسب، محل کشت این رقم هستند.
- مناطق آزاد یا فضای باز:
– در مناطقی با آب‌وهوای گرم و معتدل، مثل جنوب کشور (هرمزگان و بوشهر)، می‌توان این رقم را در فضای باز کشت کرد، البته با مدیریت دقیق آبیاری و کوددهی.
- جهانی:
– این نوع خیار در کشورهایی که دارای کشت‌های صنعتی هستند نیز کشت می‌شود، مانند هلند، ترکیه، اسپانیا، و چین که به تولید و صادرات خیارهای مرغوب مشغول هستند.
تعداد دوره های کشت در سال
خیار پی اس ۵۴۷ معمولاً به‌صورت دوره‌ای در گلخانه‌ها کشت می‌شود و تعداد دفعات کاشت در سال به شرایط محیطی و نوع کشت بستگی دارد. در کشت گلخانه‌ای، به دلیل کنترل بهتر دما، رطوبت، و سایر عوامل محیطی، امکان کاشت چندین بار در سال وجود دارد. به طور کلی:
- کشت در گلخانه:
– در کشت گلخانه‌ای می‌توان هر 4-5 ماه یک بار محصول جدید کاشت. به این ترتیب، ممکن است در طول سال حدود 2 تا 3 بار بتوان خیار پی اس ۵۴۷ را کشت و برداشت کرد.
- کشت در فضای باز:
– در مناطق گرمسیر یا معتدل که شرایط آب و هوایی مناسب است، می‌توان هر 6-7 ماه یک بار کشت انجام داد. این به معنای کاشت 2 بار در سال است.
- کشت در مناطق سردسیر:
– در مناطقی که زمستان‌های سرد دارند، معمولاً فقط یک دوره کشت در سال انجام می‌شود و به همین دلیل کشت در این مناطق ممکن است تنها در فصول بهار و تابستان ممکن باشد.
آفات و بیماریهای خیار پی اس 547
خیار پی اس ۵۴۷ مانند سایر انواع خیار ممکن است تحت تاثیر آفات و بیماریهای مختلف قرار گیرد. این آفات و بیماری‌ها می‌توانند بر روی رشد و عملکرد محصول تأثیر منفی بگذارند. در زیر به برخی از مهم‌ترین آفات و بیماریهای مرتبط با این رقم خیار اشاره می‌کنم:
آفات معمول خیار پی اس ۵۴۷:
- شپشک‌های سبز یا سفید (Aphids):
– این آفات معمولاً به برگ‌ها و جوانه‌های گیاه حمله می‌کنند.
– باعث کاهش تولید کلروفیل و ضعیف شدن گیاه می‌شوند.
– همچنین می‌توانند ویروس‌ها را منتقل کنند.
- کنه‌های قرمز (Spider Mites):
– این آفات کوچک به برگ‌ها و ساقه‌های گیاه حمله می‌کنند و باعث زرد شدن و خشک شدن برگ‌ها می‌شوند.
– در صورت عدم کنترل، می‌توانند به سرعت خسارت زیادی به گیاه وارد کنند.
- شته‌ها (Cucurbit Aphids):
– یکی از آفات رایج در خیار است که موجب پیچش برگ‌ها، کاهش رشد و کاهش محصول می‌شود.
– آن‌ها می‌توانند باعث انتقال ویروس‌هایی مانند ویروس موزائیک خیار (CMV) شوند.
- کرم‌های ریشه‌خوار (Root-knot Nematodes):
– این کرم‌ها به ریشه‌های گیاه حمله کرده و باعث آسیب به سیستم ریشه و کاهش جذب مواد مغذی می‌شوند.
– باعث پژمردگی و رشد ضعیف گیاه می‌شود.
- سوسک‌های برگ‌خوار (Cucumber Beetles):
– این آفات به برگ‌ها، گل‌ها و میوه‌های خیار حمله می‌کنند.
– می‌توانند بیماری‌هایی مانند ویروس موزائیک خیار را منتقل کنند.
بیماریهای معمول خیار پی اس ۵۴۷:
- سفیدک سطحی (Powdery Mildew):
– یک بیماری قارچی است که باعث پوشش سفید رنگ روی برگ‌ها و ساقه‌ها می‌شود.
– این بیماری موجب کاهش فتوسنتز و در نتیجه کاهش رشد و محصول می‌شود.
- بیماری لکه‌های قهوه‌ای (Downy Mildew):
– این بیماری بیشتر در شرایط رطوبتی بالا رخ می‌دهد.
– علائم آن شامل لکه‌های زرد روی برگ‌ها و رشد کپک سفید در سطح زیرین برگ‌ها است.
- ویروس موزائیک خیار (CMV):
– این ویروس باعث ایجاد لکه‌های زرد یا سبز تیره روی برگ‌ها و تغییرات در رشد گیاه می‌شود.
– می‌تواند توسط آفات مانند شته‌ها منتقل شود.
- خشکی ریشه (Root Rot):
– ناشی از قارچ‌هایی مانند Phytophthora یا Pythium است.
– این بیماری معمولاً در خاک‌های غرقابی یا آبیاری نامناسب رخ می‌دهد و باعث پژمردگی گیاه و ریزش برگ‌ها می‌شود.
- بیماری فوزاریوم (Fusarium Wilt):
– یک بیماری قارچی است که ریشه‌های گیاه را آلوده می‌کند و باعث پژمردگی و زرد شدن برگ‌ها می‌شود.
– در صورتی که گیاه به فوزاریوم آلوده شود، به‌طور معمول قادر به بازسازی نخواهد بود.
کنترل آفات و بیماری‌ها:
- آفات:
– استفاده از سموم آفت‌کش (با رعایت دوز و زمان‌بندی مناسب).
– استفاده از تله‌های چسبنده برای کاهش جمعیت آفات.
– بهره‌گیری از حشرات مفید مانند کفشدوزک‌ها برای کنترل شته‌ها.
– اعمال روش‌های زراعی مانند چرخش محصول و حذف گیاهان آلوده.
- بیماری‌ها:
– استفاده از قارچ‌کش‌ها برای کنترل بیماریهای قارچی مانند سفیدک سطحی.
– کنترل رطوبت گلخانه و تهویه مناسب برای جلوگیری از رشد قارچ‌ها.
– حذف و سوزاندن گیاهان آلوده برای جلوگیری از انتشار بیماری.
– انتخاب ارقام مقاوم به برخی بیماری‌ها.
مدیریت صحیح آفات و بیماری‌ها در کشت خیار پی اس ۵۴۷ ، می‌تواند تأثیر زیادی در افزایش کیفیت و کمیت محصول داشته باشد.
